ไวยาวัจจมัย : ร่วมด้วยช่วยกัน สุขสันต์ตลอดไป

ไวยาวัจจะ แปลว่า การขวนขวายช่วยทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น ต่อส่วนรวมด้วยความสุจริตใจ การขวนขวายช่วยเหลือคนอื่น เมื่อเห็นเขากำลังสั่งสมบุญ หรือกำลังต้องการความช่วยเหลือ โดยไม่นิ่งดูดาย ไม่ดูเบา ไม่เห็นแก่ตัวถือว่าเป็นบุญพิเศษอีกอย่างหนึ่ง

ประวัติพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

ครบรอบ 140 ปี พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 10 ตุลาคม พ.ศ. 2567 พระมงคลเทพมุนี ท่านเกิดเมื่อวันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2427 ตรงกับวันแรม 6 ค่ำ เดือน 11 ปีวอก ณ หมู่บ้านเหนือ ฝั่งตรงข้ามวัดสองพี่น้อง ต.สองพี่น้อง อ.สองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี

สามเณรอุปสมบทอุทิศชีวิต วันวิสาขบูชา พุทธศักราช 2557

สรณะอันเกษม

มนุษย์เป็นอันมาก ถูกภัยคุกคามแล้ว ย่อมถึงภูเขา ป่า อาราม และรุกขเจดีย์ว่าเป็นที่พึ่ง สรณะนั่นแลไม่เกษม สรณะนั่นไม่อุดม เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่น ย่อมไม่พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ ส่วนบุคคลใดถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ว่าเป็นที่พึ่ง ย่อมเห็นอริยสัจ ๔ (คือ) ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ความก้าวล่วงทุกข์ และมรรคมีองค์ ๘ อันประเสริฐ ซึ่งยังสัตว์ให้ถึงความสงบแห่งทุกข์ ด้วยปัญญาอันชอบ สรณะนั่นแลของบุคคลนั้นเกษม สรณะนั่นอุดม เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่น ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้

ขอเชิญร่วมพิธีเปิดหมู่กุฏิพระนานาชาติและสุขพิมานสราญรมย์

ขอเชิญร่วมพิธีเปิดหมู่กุฏิพระนานาชาติและสุขพิมานสราญรมย์ ในวันเสาร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 9.30 น. ณ ศูนย์ฝึกอบรมพุทธบุตรนานาชาติ อ. กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี

ร่วมทอดกฐินสามัคคีเพื่อสร้างที่พักและห้องน้ำ ณ ศูนย์อบรมเยาวชนจังหวัดแพร่

ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพทอดกฐินสามัคคีเพื่อสร้างที่พักและห้องน้ำสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม ในวันเสาร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ.2556 เวลา 13.00 น. ณ ศูนย์อบรมเยาวชนจังหวัดแพร่ 199 หมู่ที่ 5 ต.แม่ป้าก อ.วังชิ้น จ.แพร่

วัดโคนอน ตำนานพระธุดงค์วัดโคนอน

วัดโคนอน ถือว่าเป็นวัดกลางป่ากลางดงขาดการบูรณะจึงได้มีการบูรณะจัดรูปแบบให้เป็นระเบียบโดยใช้อุโบสถเป็นศูนย์กลางใครที่มาถึงวัดโคนอนแห่งนี้ จะสัมผัสได้ถึงต้นไม้ใหญ่นับร้อยแผ่กิ่งใบให้ความร่มรื่น

ผู้นำต้องรอบคอบ

ยศย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีความหมั่น มีสติ มีการงานสะอาด ใคร่ครวญแล้วจึงทำ ระวังดีแล้ว เป็นอยู่โดยธรรม และไม่ประมาท

ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว ตอนที่ 4

คำถามข้อที่ 3. บุพกรรมใดที่ทำให้ผมต้องมาอยู่ในสังคมที่แวดล้อมไปด้วยคนที่ชอบว่ากล่าวและดุผมอย่างรุนแรงจนทำให้ผมรู้สึกเสียใจอยู่ตลอด คือไม่ว่าใครก็ตาม พอได้เห็นผมเข้าก็อยากที่จะดุว่าผมตลอด ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่เคยคิด พูด หรือทำอะไรไม่ดีกับใครในชีวิตเลย ผมจะแก้ไขวิบากกรรมนี้ได้อย่างไรครับ

กระแสแห่งกรรม (๑)

ผู้ใดเมื่อถูกกล่าวสอนอยู่ ไม่ทำตามคำสอนของผู้ปรารถนาประโยชน์ ผู้อนุเคราะห์ด้วยประโยชน์เกื้อกูล ผู้นั้นย่อมเศร้าโศก เหมือนมิตตพินทุกะจับเท้าแพะเศร้าโศกอยู่ฉะนั้น